Κάρτες MongoDB

**Το MongoDB** είναι μια μη σχεσιακή βάση δεδομένων NoSQL που αποθηκεύει δεδομένα με τη μορφή εγγράφων. Αυτά τα έγγραφα αποθηκεύονται σε μορφή BSON, η οποία είναι μια δυαδική αναπαράσταση της μορφής JSON.

Το MongoDB παρέχει ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά που το ξεχωρίζουν από τις παραδοσιακές σχεσιακές βάσεις δεδομένων. Πρώτον, είναι προσανατολισμένο στα έγγραφα, που σημαίνει ότι κάθε έγγραφο μπορεί να έχει τη μοναδική του δομή. Τα έγγραφα ομαδοποιούνται σε συλλογές, που είναι ισοδύναμες με πίνακες στις σχεσιακές βάσεις δεδομένων.

Δεύτερον, το MongoDB προσφέρει οριζόντια κλιμάκωση, που σημαίνει ότι μπορεί να προστεθούν περισσότερες μηχανές σε ένα σύμπλεγμα για να αυξηθεί η χωρητικότητα της βάσης δεδομένων.

Τρίτον, το MongoDB υποστηρίζει ad-hoc ερωτήματα, δεικτοδότηση και συναθροίσεις δεδομένων, επιτρέποντας τη δημιουργία σύνθετων ερωτημάτων και την ανάλυση δεδομένων.

Το MongoDB είναι μια ιδανική βάση δεδομένων για εφαρμογές που απαιτούν υψηλό βαθμό ευελιξίας και κλιμάκωσης, όπως εφαρμογές web, κινητές εφαρμογές ή εφαρμογές IoT.

Μια συλλογή στη MongoDB είναι το αντίστοιχο ενός πίνακα σε μια σχεσιακή βάση δεδομένων. Είναι το μέρος όπου αποθηκεύονται τα έγγραφα MongoDB.

Τα έγγραφα σε συλλογές είναι σύνολα ζευγών κλειδιού-τιμής. Τα έγγραφα έχουν δυναμικό σχήμα. Αυτό σημαίνει ότι τα έγγραφα στην ίδια συλλογή δεν χρειάζεται να έχουν το ίδιο σύνολο πεδίων, και η δομή αυτών των πεδίων μπορεί να διαφέρει από το ένα έγγραφο στο άλλο.

Όλα αυτά σημαίνουν ότι η MongoDB είναι πολύ ευέλικτη και μπορεί να προσαρμοστεί σε διάφορες απαιτήσεις εφαρμογών. Οι συλλογές δεν απαιτούν προκαθορισμένη δομή. Αντίθετα, τα έγγραφα μπορούν να περιέχουν πεδία με δυναμικά καθορισμένη δομή, επιτρέποντας την αποθήκευση διαφορετικών τύπων δεδομένων με ποικίλες δομές στην ίδια συλλογή.

Δεν υπάρχουν αυστηροί κανόνες σχετικά με τη δομή και τους τύπους δεδομένων. Η MongoDB επιτρέπει την αποθήκευση εγγράφων με σύνθετη μορφή – για παράδειγμα, έγγραφα που περιέχουν άλλα έγγραφα ή πίνακες άλλων εγγράφων.

Η κατανομή σε κατακερματισμένα μέρη (Sharding) στο MongoDB είναι μια στρατηγική για τη διαίρεση μεγάλων συνόλων δεδομένων σε μικρότερα, πιο διαχειρίσιμα κομμάτια (που ονομάζονται τεμάχια ή shards), τα οποία αποθηκεύονται σε πολλούς διακομιστές. Αυτή η τεχνική, γνωστή επίσης ως οριζόντια διαίρεση δεδομένων, επιτρέπει την αποδοτική διαχείριση και επεξεργασία δεδομένων υψηλού όγκου.

Παρόλο που τα δεδομένα διαχωρίζονται, στο MongoDB παρουσιάζονται ως μια ενιαία, συνεκτική βάση δεδομένων. Αυτό σημαίνει ότι οι χρήστες δεν χρειάζεται να αλλάξουν τον τρόπο που αναφέρονται στα δεδομένα, ακόμα κι αν έχουν κατανεμηθεί σε κατακερματισμένα μέρη.

Ο κύριος στόχος της κατακερματισμένης αποθήκευσης (sharding) είναι η βελτίωση της απόδοσης και της επεκτασιμότητας. Η διαίρεση των δεδομένων σε τεμάχια επιτρέπει την ισορροπημένη κατανομή του φορτίου σε πολλαπλές μηχανές, κατευθύνοντας πόρους σε συγκεκριμένες εργασίες και αυξάνοντας την αποδοτικότητα της επεξεργασίας. Αυτό είναι κρίσιμο για μεγάλες βάσεις δεδομένων, όπου η επεξεργασία μεγάλων ποσοτήτων δεδομένων σε έναν μόνο διακομιστή θα ήταν χρονοβόρα και αναποτελεσματική. Ανάλογα με τις ανάγκες, τα τεμάχια μπορούν να διανεμηθούν σε διαφορετικούς διακομιστές, συγκροτήματα ή κέντρα δεδομένων, παρέχοντας ευελιξία και αξιοπιστία.

Η αναπαραγωγή στο MongoDB επιτρέπει τη διατήρηση πολλαπλών αντιγράφων των ίδιων δεδομένων σε πολλαπλές μηχανές. Αυτό διευκολύνει την υψηλή διαθεσιμότητα δεδομένων και αποτελεί βασική πτυχή της αρχιτεκτονικής του MongoDB.

Η αναπαραγωγή στο MongoDB περιλαμβάνει σετ αναπαραγωγών, τα οποία αποτελούνται από **έναν κύριο κόμβο** (ικανό να χειρίζεται λειτουργίες εγγραφής) και **δύο ή περισσότερους δευτερεύοντες κόμβους**. Μπορεί να υπάρχει μόνο ένα κύριο μέλος σε ένα σετ αναπαραγωγής κάθε φορά. Σε περίπτωση αποτυχίας του, οι υπόλοιποι δευτερεύοντες κόμβοι μπορούν να ψηφίσουν ποιος θα τον αντικαταστήσει.

Οι δευτερεύοντες κόμβοι αναπαράγουν δεδομένα από τον κύριο κόμβο, διατηρώντας έτσι αντίγραφα του συνόλου δεδομένων. Όταν εργάζεστε με αναπαραγωγή, είναι σημαντικό να διασφαλίζεται η σωστή καθυστερημένη αναπαραγωγή και η αναπαραγωγή σε ξεχωριστά κέντρα δεδομένων για να διασφαλιστεί η προστασία των δεδομένων.

Η ύπαρξη αυτών των αντιγράφων δεδομένων επιτρέπει στους χρήστες του MongoDB να επαναδημιουργήσουν και να αποκαταστήσουν τα δεδομένα, διευκολύνοντας την γρήγορη ανάκτηση σε περίπτωση αποτυχίας. Εκτός από την ενίσχυση της διαθεσιμότητας, η αναπαραγωγή οδηγεί σε αυξημένη απόδοση ανάγνωσης, καθώς οι λειτουργίες ανάγνωσης μπορούν να εκτελούνται σε οποιοδήποτε μέλος του σετ αναπαραγωγής.